1992 yılında, o güne kadar "bir, iki, üç, hobaa!" şeklinde tezahür eden rap müziğin tarihini değiştiren, bu müziğe bir "karakter, duruş" katan, kendi çektiği bu videoyla da küçük çaplı devrimine "imzasını" koyan Dr. Dre bir kez daha konuğumuz oluyor. Videonun kendisi daha önce yer verdiklerimiz gibi müthiş fikirler, görsel efektler vs. içermiyor. Olabildiğine sade ve klasik bir yapısı var ama söz konusu doğallığı, ortaya koyduğu tavır ile müthiş bir uyum sergilerken, adamlarımızın geçirdiği "sıradan" bir günü başından sonuna kadar "olduğu gibi" görselleştiriyor: Snoop Dogg'un benzer her filmde gördüğümüz klasik "siyahî aile" eşrafı ve kaos içindeki evi, cabrio Chevy arabalar, o arabaları zıplatarak sergilenen olağanüstü şovlar (bir tek motorların sesi eksik), barbekü partisi, "çete" görüntüleri, Crenshaw'da gezinti, polise laf atmalar, akşam gidilen müthiş parti, ağzına kadar içki dolu buzdolabı, St.Ides likörüyle banyo yaptırılan güzel kız vs. Ama en güzeli hangisi? Dre'nin en sona sakladığı o görüntü: Dre, Dogg'u sabah güneş doğarken evine bırakıyor ve hepimiz şunu biliyoruz; biraz uyuyup uyanacak ve bu yaptıklarını ebediyen yapmaya devam edecekler. Tek kelimeyle olağanüstü...
Dr. Dre ft. Snoop Dogg - Nuthin' But A "G" Thang (1993) Yönetmen: Andre Young (Dr. Dre)
Magnétophone ve U.N.P.O.C. gruplarının eski üyesi, Skuobhie Dubh Orchestra ve Khartoum Heroes gruplarının da eski vokalisti olan İskoç şarkıcı/şarkı yazarı Kenny Anderson (aka King Creosote), albümlerini 2003'ten beri düzenli olarak kendi plak şirketinden yayımlayan bir sanatçı. Bu çalışmalarını 2011'de "Thrawn" isimli bir koleksiyonda toparlayıp piyasaya süren Anderson, ilk gerçek uzunçaları diyebileceğimiz "Diamond Mine"ı da yine bu yıl içinde tamamladı. İngiliz Techno/Ambient prodüktörü Jon Hopkins ile ortaklaşa kotardığı albüm, Anderson'ın kendi sözleriyle "İskoçya'nın sahil kırsalındaki yaşantı için yazılmış romantik bir soundtrack..." Gerçekten de etkisi tüm kayıtlarda hissedilen huzur verici vokal, sakin besteler ve Hopkins'in duru düzenlemeleri (7 şarkılık ve 32 dakikalık bu kısa) albüme benzeri zor bulunur bir hava verirken, aynı zamanda insanı karanlık gecelerde (bir kadeh içki ve bir battaniye ile mesela) bambaşka diyarlara götürebilecek kadar güçlü ve sarsıcı bir deneyim sunuyor. Ana akım dışında bir şeyler de dinlemek isteyen müzikseverler için "tecrübe edilmesi zorunlu" bir deneyim bu... 9/10
Ülkemizde en çok tanınan ecnebi müzik gruplarından biri R.E.M. kuşkusuz. 1991 yılında, yine nefis bir videoya sahip olan "Losing My Religion" şarkısıyla hayatımıza girmişlerdi, dün gibi hatırlar hepimiz. Bu postun konusu olan şarkı ise 2001 tarihli, gösterişsiz, mütevazı ve vasatın üzerinde olmasına karşın, döneminde görmezden gelinip hemen unutulan "Reveal" albümünde yer alıyor. Şarkının kendisi grubun en iyi işleri arasında ilk 50'ye girebilecek kadar güzel ama klibi insanın tüylerini diken diken edecek bir deha ve işçilik barındırıyor. Seyreden herkesin anlamakta önce çok zorlandığı ama işin sırrını çözdükten sonra "vay anasını!" demekten kendini alamadığı müthiş bir video bu. Bu tip listelerin gediklilerinden biri aynı zamanda...
R.E.M. - Imitation of Life (2001) Yönetmen: Garth Jennings
Taa 1997 yılında bir araya gelen ve post-hardcore/screamo sahnesindeki değişimin öncülerinden biri olan Jersey menşeli Thursday, bugüne kadar kotardığı onca çalışmanın ardından kendini adeta yeni bir grup gibi tekrardan lanse ettiği harikulade bir albümle karşımızda.. Önceki işlerinin hemen hepsinde görülebilen düz, çiğ ve (hayranlar bağışlasın) "özelliksiz" hardcore müziğin yerini bu kez çok daha katmanlı, derinlikli ve zengin bir sound almış. Nitekim çok da iyi olmuş; daha önce iki kez birlikte çalıştıkları prodüktör/ses vizyoneri Dave Friedman ile mayanın bu kez çok daha sağlam tuttuğu net bir şekilde görülüyor. Kimi şarkılarda post-rock'a doğru da meyleden grubun müziğinde bateri yine çok ön planda, vokalller gerçekten çok güzel ama "No Devolución"u tanımlayacak ana unsur için "albümün ruh hâli" denebilir. Çiğ ve ham duygu patlamalarından çok daha tercih edilebilir bir şey olan bu hâlet-i ruhiye, Thursday'i yılın (şu âna kadar) en başarılı albümlerinden birinin sahibi yapmaya yetiyor. 9/10
Tüm zamanların en ilham verici rap şarkılarından biri olan California Love, merhum 2Pac ve Dr. Dre'nin kariyerindeki en iyi işlerden biri. Hype Williams'ın çektiği bu videoda konuk oyuncu olarak Chris Tucker yer almış. Uçuk, biraz aptalca ama fazlasıyla eğlenceli olan (ve çekildiği dönemde izlemiş olanlar için gönüllerde ayrı bir yeri bulunan) video, kıyafetlerinden setlerine kadar her şeyiyle Mad Max filmlerini hatırlatırken, özenli ve etkileyici bir post-apokaliptik dünya sunuyor; kirli jiplerin ve motorların çölde tozu dumana katarak yol aldıkları sahneler ve distopik kara filmleri anımsatan atmosferiyle ilgi çekici bir "Vahşi Vahşi Batı" portresi çiziyor.
2Pac ft. Dr. Dre - California Love (1996) Yönetmen: Hype Williams
2001 yılında New York'da kurulan elektronik-deneysel-post-rock dörtlüsü Gang Gang Dance, 4AD ile anlaşma yaptıktan sonraki ilk, totalde ise beşinci uzunçaları olan "Eye Contact" ile yılın en dikkat çekici gruplarından biri olmayı başarıyor. Önceki çalışmalarından farklı olarak "pop" çizgisine daha yakın duran albüm, grubun müziğini de onlardan daha zengin ve daha geniş yelpazeli bir katalogla sunuyor. Liz Bougatsos'un sesi her şarkıya kendi özel damgasını vururken; Latin ezgileri, Karayip ritmleri, doğu ve orta-doğuya özgü armoniler, Asya esintileri, modern elektro-funk dokunuşları vs. adeta resmî geçit yapıyor. Bir grubun tek bir albüm içinde bu kadar çok şekle girebilmesi, girdiği her şeklin (öyle ya da böyle) bir biçimde hakkını vermesi ve en nihayetinde ortaya koyduğu ürünü dağınık görünmeyen, kendi içinde bütünlüklü bir prodüksiyon olarak sunabilmesi gerçekten de önemli bir başarı. Elektronik müzikle ilgilenen herkesin ilgisini hak eden, mutlaka dinlenmesi gereken bir albüm. 9/10
Tüm zamanların en iyi elektronik müzik gruplarından The Chemical Brothers ile yine tüm zamanların en büyük gruplarından Oasis'in beyni Noel Gallagher'ın işbirliği olan muhteşem şarkının, şarkının kendisini bile aşan videosu. Michel Gondry isimli dehanın aklına nereden geldiğini bilmediğimiz, nasıl uygulandığına hayret ettiğimiz müthiş fikirleri ve efektleri..
The Chemical Brothers - Let Forever Be (1999) Yönetmen: Michel Gondry
